პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – მამაკაცი მოგვითხრობს, თუ როგორ შეცვალა მისი ცხოვრება ერთმა შემთხვევითმა შეხვედრამ.
მე გიორგი მქვია. ძალიან შრომისმოყვარე ადამიანი ვარ, უფროსებმა ეს შენიშნეს და დამაწინაურეს. მინდოდა ახალი თანამდებობა რესტორანში მეგობრებთან ერთად აღმენიშნა. დავპატიჟე მეგობრები, დავჯავშნე მაგიდა. საღამოს სამსახურის შემდეგ მეგობრებთან ერთად რესტორანში წავედით.ყველაფერი კარგად იყო, შემდეგ კი სუფთა ჰაერზე გავედით მოსაწევად. მოულოდნელად პატარა ბიჭი მოგვიახლოვდა. მან მკითხა:
- ბიძია, საჭმელი ხომ არ დაგრჩათ?
უცებ, ეს ბიჭი ძალიან შემეცოდა. ჩემმა მეგობრებმა სიცილი დაიწყეს, მე კი ბიჭს ხელი მოვკიდე და რესტორანში შევიყვანე. მინდოდა საჭმელი მეჭმევინა, მაგრამ ბიჭმა ჭამა არ დაიწყო, მან დაიწყო საკვების ცელოფანში ჩალაგება, რომელიც უცებ ამოიღო თავისივე ჯიბიდან. გაოგნებისაგან დავმუნჯდი:
- რას აკეთებ?
- სახლში და და დედა მელოდებიან. ჩვენ უკვე ორი დღეა არაფერი გვიჭამია.
ეს რომ გავიგონე ძალიან შევწუხდი. მეგობრებს დავემშვიდობე და ბიჭი მაღაზიაში წავიყვანე. იქ პროდუქტები ვიყიდე და ბიჭმა თავის სახლში წამიყვანა. აღმოჩნდა, რომ საერთო საცხოვრებელში ცხოვრობდა. კარი ახალგაზრდა, ლამაზმა, მაგრამ ძალიან დაღლილმა ქალმა გაგვიღო.
- ლევან რა მოხდა? რამე დააშავე?
- არა! დამშვიდდით! მე უბრალოდ თქვენთვის პროდუქტები ვიყიდე.
- დიდი მადლობა, ხელფასს ავიღებ და თანხას აუცილებლად დაგიბრუნებთ! – თქვა ქალმა.
- დედა, ძალიან მშია! – გაისმა ბავშვის სუსტი ხმა.
- შენ ჭამე და ეკასაც აჭამე, მე კი წავალ და შენს ნაკვეთს დავასუფთავებ! – თქვა ლევანმა და წავიდა.
დივანზე ჩამოვჯექი და ქალს ვთხოვე მოეყოლა რა მოხდა. ჩვენ ერთმანეთი გავიცანით და ნანამ მიამბო, თუ რა მოხდა მის ცხოვრებაში.ისინი ძალიან კარგად ცხოვრობდნენ მეუღლესთან ერთად. ზრდიდნენ ქალიშვილს და ვაჟს. შემდეგ კი ქმარმა საყვარელი გაიჩინა და ნანა და ბავშვები ქუჩაში გამოაგდო. ნანა ვერაფერს აკეთებდა: ბინა მის ქმარს იქამდე ჰქონდა ნაყიდი, სანამ მას ცოლად მოიყვანდა.
მან მეეზოვედ დაიწყო მუშაობა და საერთო საცხოვრებელში ოთახი მიიღო. ყველაფერი ნორმალურად იყო, მაგრამ მერე მისი ქალიშვილი გახდა ძალიან ცუდად. წამლები ძალიან ძვირია. მან წამლები იყიდა, მაგრამ საკვების ფული აღარ დარჩა. აი ასე.დავპირდი, რომ მათ კიდევ ერთხელ მოვინახულებდი. მეორე დღეს ისევ მათი ოთახის ზღურბლზე ვიდექი. ამჯერად, პროდუქტებიც ვიყიდე და ბავშვებისთვის სათამაშოებიც. ეკას ისე გაუხარდა თოჯინა, რომ კინაღამ მეც ავტირდი.
ერთი თვე გავიდა. ძალიან მინდოდა ნანას და მისი შვილების ნახვა. სამუშაო დღის დასრულებას დიდი მოუთმენლობით ველოდი, რათთა მათთან წავსულიყავი.ორი თვე გავიდა. ნანას შევთავაზე, რომ ცოლად გამომყოლოდა. მივხვდი, რომ მიყვარს ის და მისი შვილებიც. ნანა დამთანხმდა. ჩვენ დავქორწინდით. ახლა ჩვენ ვართ დიდი და ძალიან მეგობრული ოჯახი.
ასე შეცვალა ერთმა შემთხვევითმა შეხვედრამ ჩემი ცხოვრება.
