პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში – ნათელას ისტორიას გიამბობთ.
ნათელა 46 წლის იყო. 10 წლის მანძილზე ის მამაკაცთან ერთად ცხოვრობდა, რომელსაც საკუთარი ბინა ჰქონდა. დამატებითი შემოსავლის მიღების მიზნით, მან საკუთრი ბინა გააქირავა.
ქალს ერთადერთი ვაჟი ჰყავდა, რომელიც სხვა ქალაქში ცხოვრობდა და მუშაობდა. მას ძალიან კარგი ხელფასი ჰქონდა და საშუალება ჰქონდა, რომ ნაქირავებ ბინაში ეცხოვრა.
ნათელა მას ხშირად ანებივრებდა ფულით და საჩუქრებით. ცოტა ხანში მისი ვაჟი დაქორწინდა.
მან დედის დარწმუნება დაიწყო, რომ ბინა გაეყიდათ.
-დედა, ამ ასაკში ჩენს ქმარს სად გაექცევი. ბინა გაყიდე და ფული მე მომეცი. მე საკუთარი სახლის ყიდვა მინდა. ფული მე უფრო მჭირდება, ვიდრე შენ.
ნათელა დიდხანს ორჭოფობდა და მისი ქმარიც წინააღმდეგი იყო, მაგრამ ბიჭი მაინც აძალებდა. ბოლოს ქალი დანებდა, თუმცა მშვენივრად ესმოდა, რომ საკუთარ კუთხეს კარგავდა. დამატებით შემოსავალზე საუბარიც კი აღარ იყო.
მან ბინა გაყიდა და თანხა მაშინვე თავის ბიჭს გადაურიცხა.
ცოტა ხანში მისმა შვილმა დიდი ბინა იყიდა. 10 წლის განმავლობაში დედა თავისთან მხოლოდ ორჯერ დაპატიჟა. ყოველთვიური საჩუქრები მისთვის ჩვეულებრივ მოვლენად იქცა. ბიჭი ყოველ თვე რეკავდა და ნათელას მორიგი ამანათის გაგზავნას სთხოვდა.
ასაკთან ერთად ქალს სულ უფრო მეტად უჭირდა მუშაობა. ნათესავები იმას ამტკიცებენ, რომ ახლა ბიჭი უნდა ეხმარებოდეს დედას და დედა არ უნდა გარბოდეს სამსახურში ფულის საშოვნელად.
შვილიშვილთან ურთიერთობისთვის ნათელამ ძველი სმარტფონი შეიძინა, მეგობრებთან კი ტრაბახობდა, რომ შვილმა აჩუქა. თუმცა მისმა ქმარმა ყველას სიმართლე უთხრა.
უკვე ერთი თვეა ნათელას ოჯახში უთანხმოებაა. მისი ქმრის შვილები ბინის გაყიდვას მოითხოვენ. ამბობენ, რომ ფული სასწრაფოდ სჭირდებათ, მამას კი ბინის გაყიდვის შემდეგ თავისთან წაიყვანენ.
მისი ქმარი ამ წინადადებას დათანხმდა, ნათელა კი ადგილს ვერ პოულობს. ბიჭის ოჯახში მას ნათლად აგრძნობინეს, რომ მას იქ არავინ ელის. რა უნდა ქნას მომავალში, გაურკვეველია.
მას არ სურს, რომ დახმარებისთვის თავის შვილს მიმართოს.
მშობლებო, საკუთარი შვილები ბრმა სიყვარულით ნუ გიყვართ. ყოველთვის ცივი გონებით იმოქმედეთ. ღმერთმა დაიფაროს, რომ სიბერეში ვინმე საკუთარი კუთხის გარეშე დარჩეს.
