თუ მკითხავს ჰკითხავთ, რატომ გვესიზმრება ღვიძლი ძმა, აუცილებლად გიპასუხებთ: სწრაფი შეხვედრის ნიშანია ან რაღაც ცუდის. ფსიქოლოგი სათვალის შესწორებით გიპასუხებთ, სიზმრის სიუჟეტი უმნიშვნელოა. მთავარია, რა ემოციებს ატარებს. უბრალო ადამიანი გირჩევთ, ნათესავს შეეხმიანოთ. ალბათ, მართალიც იქნება. რა საჭიროა მკითხაობა, თუ უბრალო შეხვედრა ყოველთვის უფრო მარტივი და გასაგებია?
ზოგადად, და–ძმის ურთიერთობა ხშირად არაერთმნიშვნელოვანია. მით უმეტეს, დიდი ასაკობრივი სხვაობის დროს. ამ შემთხვევაში, მშობლები მათ განსხვავებულად ექცევიან, ცოტა საერთო ნაცნობი და მეგობარი ჰყავთ. ხშირად გატაცებები განსხვავებულია. ნათელია, როცა ასეთი და–ძმა იზრდება, ერთმანეთთან დაახლოება გაუჭირდებათ. თუმცა ცხოვრებაში ყველაფერი ხდება.
რატომ გვესიზმრება ღვიძლი ძმა?
როგორც წესი, მშობლებს უმცროსი ბავშვი უფრო უყვართ, მაგრამ ჩემს შემთხვევაში პირიქით იყო. უფროსი ძმა, რომელიც ჩემზე 8 წლით უფროსია, ნებიერი იყო. ყველაფრის უფლება ჰქონდა და ამას აქტიურად იყენებდა. ვარჯიშობდა, ბევრი მეგობარი ჰყავდა. მთელი ბავშვობა ჩუმად მშურდა. ჭარბწონიანი გოგონა, რომელზეც დედ–მამაც კბილებში გამოცრით ლაპარაკობდა. რა უნდა გავაკეთო, შეყვარებას ხომ არ აიძულებ? ეს შეუპოვრობით შეგიძლიათ შეცვალოთ სიტუაცია, თუმცა ამას დრო სჭირდება.
გაგამ სკოლა მაღალ ქულებზე დაამთავრა მხოლოდ იმიტომ, რომ ყველა მასწავლებელს უყვარდა. ეს ვიცი, რადგან ყველა მასწავლებელი, როცა ვიზრდებოდი და ვსწავლობდი, გვადარებდნენ. არც ისე სასიამოვნო გრძნობები იყო ჩემი ასაკის გოგოსთვის. კარგი, ეს უკვე წარსულია. სკოლის დამთავრების შემდეგ ჩემმა ძმამ უნივერსიტეტში ჩააბარა, მაგრამ შემდეგ თავისი ნებით მიატოვა. რატომ? რადგან საცოლე იპოვა. გულწრფელად, ალბათ, მასზე უფრო ლამაზი და სულელი გოგო ცხოვრებაში არ მინახავს.
როგორც არ უნდა იყოს, მათთვის ზრდასრული ცხოვრება დაიწყო. გაგამ თავი ხელში აიყვანა. მეგობრებთან ერთად გართობის ნაცვლად სამსახური დაიწყო. ახლაც მახსენდება, რომ ჩემი მშობლები, როცა მათთან სახლში ვცხოვრობდი, დუმილს თამაშობდნენ. იმ იშვიათ მომენტებში, როდესაც ჩემი ძმა სტუმრად მოდიოდა. იმ დროს მშობლები ნორმალური ადამიანები ხდებოდნენ. ეს არ მაინტერესებდა. ყოველთვის მზუთხავი ვიყავი, წიგნები ჩემი ნამდვილი მეგობრები იყვნენ. რა უნდა გააკეთო, თუ სხვა ვარიანტი არაა?
როგორც უკვე ვთქვი, გაგამ სამსახური იპოვა და დასერიოზულდა. გარკვეული პერიოდის შემდეგ სახლში აღარ მოდიოდა. შეყვარებულთან ერთად ბინა იქირავა. თუმცა „სამოთხეში“ ყველაფერი მარტივი არ იყო. რამდენიმე კვირაში ერთხელ ძმა სახლში ღამის გასათევად მოდიოდა, გაბრაზებული და ხშირად ნასვამი. მშობლები არაფერს ეკითხებოდნენ, მაგრამ ჩემი ძმა ყოველთვის უკან ბრუნდებოდა. როგორც ახლა შემიძლია ვივარაუდო, შეყვარებული ტვინს უბურღავდა, რომ მასთან ერთად ერთ ბინაში ვერ გაჩერებულიყო. არასდროს მესმოდა, როგორ შეიძლება იყო ასეთ მგრძნობიარე?
დაქორწინებული ძმა
დრო გავიდა, გაგა ბოლოს დანებდა. ერთხელ ჩვენს ხრუშჩოვის ოროთახიან ბინაში მოვიდნენ და სერიოზული სახით ახალი ამბავი გამოაცხადეს. ახლა უკვე საბოლოოდ გაიზარდნენ და დაქორწინება სურთ. დედამ იმ საღამოს კინაღამ გააფრინა. მამაც იცინოდა, ყველას ეხვეოდა. მოკლედ, ახალ წელზე უკეთესი დღესასწაული იყო. სუფრა სწრაფად გაშალეს და დასხდნენ. იმ დღეს ძმა მეც გადამეხვია, იმდენად ბედნიერი იყო. აქამდე ან ვჩხუბობდით ან ერთმანეთს ყურადღებას არ ვაქცევდით.
რამდენადაც მესმის, მშობლებმა გადაიხადეს ქორწილი, რადგან რძლის მხრიდან მხოლოდ რამდენიმე მეგობარი მოვიდა. არაფერი განსაკუთრებული. კაფეში, მეზობელ ეზოში აღნიშნეს. აღარ მახსოვს, როგორი იყო თავად წვეულება, მაგრამ მახსოვს, რომ ფეირვერკით ვიღაცის ფანჯარაში შევვარდით. შემდეგ სტუმრები დაიშალნენ და ასე ჩემი ძმა დაქორწინებული გახდა. იმ დროს კაცთან ყოფნაზე ფიქრიც არ შემეძლო. ჭარბი წონა და ცხოვრებაზე ხედვა ამის საშუალებას არ მაძლევდა.
4 წლის შემდეგ ქალიშვილი შეეძინა. ნანა დაარქვეს. ძალიან საყვარელი ბავშვია, დიდი თვალებით და ძალიან წყნარი. ჩვენი ოჯახის სამწუხაროდ, გოგონა საკუთარი დედისთვის არასასურველი იყო. რძალს ყოველდღიური ისტერიკები და ცრემლები დაეწყო. როგორც ჩანს, ნერვებისგან. ბოლოს განქორწინება მოითხოვა და ოჯახიდან წავიდა. ყველაფერი წამებში მოხდა. ძმასთან გასაყოფი არაფერი ჰქონდა, ამიტომ მშვიდად დაშორდნენ. იმ მომენტში გაგა შემეცოდა კიდეც.
ჩემი ძმა მორალურად განადგურებული იყო. ცოლის მიტოვება მისთვის კრიტიკული გახდა. იყო მარტოხელა მამა, რომელსაც ამ საქმის არაფერი გაეგება, რთულია. ძმა უფრო არ შემყვარებია და არ შემცოდებია, მაგრამ დახმარება მინდოდა. სამსახურის შემდეგ მასთან მივდიოდი და პატარას ვუვლიდი. გულწრფელად, ამის კეთება მიხაროდა.
ძმამ თავისი სამუშაო გრაფიკი შეცვალა და ღამის ცვლაში მუშაობა დაიწყო. დღისით მამა იყო, ხოლო საღამოს, როცა ის მიდიოდა და მე მოვდიოდი, ნანასთვის მე ვიყავი დედის ნაცვლად. ასე რამდენიმე წელი ვიცხოვრეთ. ამ დროში კარგად მოვეწყვე და მარტო ცხოვრება დავიწყე. სულ მარტო. არ ვწუწუნებ, მაგრამ ახლა უფრო კომფორტულად ვარ. ურთიერთობის დაწყება ვცადე, მაგრამ არაფერი გამოვიდა. შევეგუე, რომ ცხოვრების ეს გვერდი თამამად შემიძლია გადავფურცლო.
ჯერ ავადმყოფობის გამო მამა გარდაიცვალა. 1,5 წელი დედამ ცრემლებში გაატარა და დაავადდა. ექიმებმა თქვეს, რომ გული იყო, მაგრამ საქმე დარდში იყო. ისე მოხდა, რომ დაკრძალვის მეორე დღეს სამსახურში უნდა გავსულიყავი. მხოლოდ საღამოს გავთავისუფლდი. სწრაფად წავიხემსე და ძმასთან წავედი, რომ პატარა ნანასთვის, რომელიც ამ დროში უკვე გაიზარდა, მიმეხედა. ძმა მარტო არ აღმოჩნდა, არამედ რამდენიმე ჩვენს შორეულ ნათესავთან ერთად. ისინი საერთოდ არ მახსოვდა.
მშვიდად ლაპარაკობდნენ წარსულზე, ჩვენს მშობლებს იხსენებდნენ. ყველაფერს ისე აკეთებდნენ, როგორც უნდა ყოფილიყო. შემდეგ ვიღაცამ გაგა გაამხნევა, რომ ახლა მშობლების ბინაში გადასვლა შეუძლია. ბავშვისთვის ფულის დაზოგვას შეძლებს, რომ მის სიტუაციაშიც სასოწარკვეთა არ ღირს. ვისმენდი და პირდაპირ ვგრძნობდი, როგორ ლაპარაკობდა ხალხი ისე, თითქოს მოჩვენება ვყოფილიყავი. თითქოს ზედმეტი ადამიანი ვიყავი, თუმცა ჩემი მშობლებიც იყვნენ. მაგრამ გავჩუმდი, რომ მოგვიანებით ჩემს ძმას პირადად დავლაპარაკებოდი.
რატომ გვესიზმრება ღვიძლი ძმა?
ღამე ჩემი ძმა დამესიზმრა. დავფიქრდი, რატომ გვესიზმრება ღვიძლი ძმა? ალბათ, სერიოზული საუბრისთვის. გაჭიანურება აღარ შეიძლება.
მეორე დღეს სამსახურიდან ადრე წამოვედი, კარგად დავფიქრდი. აი, რა საუბარი შედგა ჩვენს შორის. ძმას ვკითხე, როგორ გავიყოფთ ბინას. პასუხი არ ჰქონდა და ამისთვის მზად ვიყავი. დიახ, შეგვიძლია უბრალოდ გავყიდოთ და ფული გავიყოთ. ფული ზედმეტი არავისთვის არის. ან სხვაგვარად მოვიქცეთ. მინდა, რომ ძმა ნაქირავები ბინიდან გადავიდეს, მაგრამ ისე, რომ ნანამ თვეში 10 დღე მაინც ჩემთან იცხოვროს. რომ შევძლო მასთან თამაში და ნორმალურ პირობებში აღზრდა.
კარგი ბინა მაქვს, სამსახურის ნაწილს სახლში შევასრულებ, ამ მხრივ პრობლემა არ იქნება. ასევე შემიძლია საჭმლის მომზადება. ჩემთან ბავშვი თავს უკეთ იგრძნობს. სულ ხომ არ შეჭამს ნაჩქარევად მომზადებული კერძებს. დასაფიქრებლად ერთი თვე მივეცი. 1,5 კვირა დარჩა. ვერ ვიტყვი, რომ აღფრთოვანებული ვარ, მაგრამ შეხვედრაზე შევთანხმდით. ვფიქრობ, ყველა შანსი მაქვს, ნანა ღირსეულ ადამიანად აღვზარდო. სამწუხაროდ, ძმას ეს არ შეუძლია. გაკიცხვისთვის მზად ვარ, მერწმუნეთ. მხოლოდ ვიმედოვნებ, რომ გაგა სწორ არჩევანს გააკეთებს.
