ერთი შეხედვით, შორს ვართ აზიური კულტურისგან, მაგრამ არა აბსოლუტურად. აღმოსავლეთის ბევრ ტრადიციას ნაწილობრივ ვიგებთ კორეული პოპ კულტურის წყალობით, რომელმაც ჩვენს მაყურებელს აჩუქა ასობით სიმღერა და დორამა. კორეელების შემოქმედებასთან შეხებისას ჩვენი დონის ადამიანი იშვიათად რჩება გულგრილი, კონტრასტი დიდია, განსაკუთრებით პირადი ურთიერთობის სფეროში. ახლა წარმოიდგინეთ, რომ ეს არის ერთ–ერთი რამდენიმე განვითარებული კულტურიდან, რომელიც აქტიურად იცავს მაჭანკლობას ჩვენს დროში.
თანამედროვეობის ერთ–ერთი მთავარი მიღწევაა სრული თავისუფლება პარტნიორის არჩევაში და გრძნობების გამოხატვაში. არა მხოლოდ სამხრეთ კორეაში! ამ ქვეყნის ახალგაზრდები არა თუ არ იყენებენ გაცნობის საიტებს და აპლიკაციებს, არამედ ამაში აზრს ვერ ხედავენ. რა საჭიროა, თუ შეიძლება გამოიყენო ნამდვილი მაჭანკლის მომსახურება, როგორც ძველ დროში?
რატომ არის მაჭანკლობა დღესაც პოპულარული კორეაში?
სამხრეთ კორეას მსოფლიოს ერთ–ერთ ყველაზე რომანტიკულ ქვეყნად მიიჩნევენ. ალბათ, მიზეზი ურთიერთობასთან დაკავშირებული ბევრი ტრადიცია და დახვეწილობაა. უყვართ სიმბოლიზმი და წესრიგი ყველაფერში, მათ შორის სიყვარულში. ძალიან სერიოზულად უდგებიან საკითხს, თუ ვისთან გაატარებენ მთელ ცხოვრებას ან მის ნაწილს. აი, რამდენიმე საინტერესო ფაქტი კორეელების პირადი ცხოვრების შესახებ.
სრულწლოვანებამდე ურთიერთობის აკრძალვა (20 წლამდე)
მკაცრი წესი არ არის, მაგრამ მაინც წესია. კორეელი სრულწლოვანი 20 წლის ხდება, უნივერსიტეტში აბარებს 19 წლისას. ჩაბარებამდე ითვლება, რომ ბეჯით მოსწავლეს დრო არ აქვს რაიმე სახის ურთიერთობისთვის. მისი თავი დაკავებული უნდა იყოს სასწავლო მასალებით და არა სასიყვარულო ინტრიგებით. პაემნებზე და სერიოზულ ურთიერთობაზე ლაპარაკი ზედმეტია, თუ მშობლებისგან ფარულად არ ხდება. ამას ნამდვილად არ მოიწონებენ!
ალბათ, ამიტომაც, კორეელებს აქვთ საყვარელი ტრადიცია სკოლის დამთავრებისას სიმბოლური საჩუქრის სახით. შეყვარებულები ერთმანეთს ჩუქნიან ქურთუკის ზედა ღილებს, როგორც პირობას, რომ სკოლის შემდეგ გრძნობები უცვლელი დარჩება. დაგვეთანხმეთ, განსხვავდება ევროპელი თანატოლების გამოცდილებისგან, რომელთაც შეუძლიათ სერიოზული ურთიერთობის დაწყება უფროსს კლასებში.
მაჭანკლობა ჩვენს დროში
ხანდახან პროფესიონალ მაჭანკალთან ვიზიტი საჭირო არც არის. საკმარისია, ერთგულ მეგობრებს ენდოთ. აქ კორეელების მორცხვობა დიდ როლს თამაშობს. ზოგიერთ აზიურ კულტურაში (მათ შორის იაპონურში) სხვისი შეწუხება უხამსობად ითვლება. გამოდის, არ შეიძლება ასე უბრალოდ უცნობთან მისვლა, ეს უკულტურობაა. უდანაშაულო კითხვებიც ამინდზე ან განწყობაც არასწორად შეიძლება გაიგონ. ამ ფაქტორის გათვალისწინებით რთულია ვინმეს გაცნობა ქუჩაში, კაფეში ან ბიბლიოთეკაში.
ამ პრობლემის მოსაგვარებლად კორეელები მიმართავენ სოგეთჰინს – შეხვედრა–წარმოდგენა, რომლის დროს ხალხი ერთმანეთს ეცნობა რომანტიკული ქვეტექსტით. სოგეთჰინზე თანაბარი რაოდენობის გოგოებს და ბიჭებს იწვევენ. ეს არის რაღაც მეგობრული შეკრება, რომლის დროსაც ახალგაზრდები ერთმანეთს სხვაგვარად აკვირდებიან. მაგალითად, ვიღაც სტუდენტი სთავაზობს ორ უცნობ კომპანიას შეხვედრას. სოგეთჰინზე მეგობრებს და ნაცნობებს ეპატიჟებიან და არ იციან, კიდევ ვინ იქნება. იღბლიანები წყვილს სწრაფად პოულობენ.
ვინ იფიქრებდა, რომ ჩვენს დროში მაჭანკლობა კიდევ პოპულარულია. გაცნობის ეს მეთოდი კორეელებს კარგად აღწერს. პრობლემა მხოლოდ ის არ არის, რომ ადვილად ვერ იცნობენ აბსოლუტურად უცნობ ადამიანს, არამედ ასეთი შეკრებების ორგანიზებაში. გამოდის, ჯგუფურ პაემანზე (ასე უწოდებენ) დაპატიჟეს! ანუ პასუხისმგებლობისგან თავისუფლდება და იღებს სიმსუბუქის ილუზიას. რა უნდა გააკეთოს, თუ წლები გადის და პარტნიორი ვერ იპოვა?
როგორ ქორწინდებიან სამხრეთ კორეაში?
ნამდვილ მაჭანკალს მიმართავენ ორ შემთხვევაში. პირველ სიტუაციაში, როცა ადამიანი 30 ან 40 წელს გადაცილებულია და ოჯახი არ ჰყავს. როგორც წესი, ეს ეხება ქალებს, რომლებიც ჯერ კიდევ დაოჯახებულნი არ არიან. გადატვირთული სამუშაო გრაფიკის ან წარუმატებელი სასიყვარულო გამოცდილების ფონზე შეუძლიათ მაჭანკლის სერვისით ისარგებლონ.
მეორე შემთხვევაში, რომელიც ხშირად არის ასახული კორეულ რომანტიკულ დორამებში, მაჭანკალს მშობლები მიმართავენ. თან ამის გაკეთება შეუძლია როგორც მომავალი პატარძლის, ასევე მომავალი სიძის მშობლებს. მაჭანკლობით შეხვედრის და გაცნობის პროცესს მატსონი ეწოდება. თუ ფიქრობთ, რომ ეს წარსულის გადმონაშთია, ცდებით. ახალგაზრდებისთვის მაჭანკლობა მაინც საუკეთესო ვარიანტია.
რატომ არ კოცნიან კორეელები საჯაროდ?
არა მხოლოდ კორეელები, რა თქმა უნდა. ეს ძალიან ინდივიდუალური საკითხია ყველა წყვილისთვის როგორც ევროპის ცენტრში, ასევე მის ფარგლებს გარეთ. და მაინც, კორეელებში კოცნა და შეხება კანონიერ მეუღლესთანაც ვულგარულად ითვლება. მაქსიმუმ შეუძლიათ ხელის ჩაკიდება.
სამაგიეროდ ერთმანეთის მიმართ გრძნობების გამოხატვის ბევრი სხვა მეთოდი აქვთ. სასიყვარულო ურთიერთობის საჩვენებლად წყვილები ერთი და იმავე სამოსს იცვამენ. ერთნაირი მაისური, ერთმანეთისთვის შერჩეული სპეციალური ჩაცმულობა, ერთნაირი აქსესუარები. მაგრამ არა ვნებიანი კოცნა! კორეელები რეპუტაციას უფრთხილდებიან, მათთვის მნიშვნელოვანია იცოდნენ, რომ სხვები მათზე ცუდად არ ფიქრობენ.
როგორ აღნიშნავენ იუბილეს სამხრეთ კორეაში?
ჩვენთვის ურთიერთობის 1, 2, 5 ან 10 წლის იუბილეს აღნიშვნა ჩვეულებრივი რამ არის. აი, კორეაში განსხვავებული ტრადიცია აქვთ. მაგალითად, აღნიშნავენ არა წლებს, არამედ დღეებს. იცით, რამდენი დღე უნდა ხვდებოდეს წყვილი, რომ მათი ურთიერთობა ოფიციალურად ჩაითვალოს? 100 დღე! გამოდის, სამ თვეზე ცოტა მეტი. ოჯახის შექმნაზე და ქორწინებაზე ფიქრის დასაწყებად წყვილმა 1000 დღიანი ზღვარი უნდა გადალახოს.
წყვილი ურთიერთობის დაწყებიდან მე–100 და მე–1000 დღეს აღნიშნავს. სეულში ნამსანის სასახლეში მოგზაურობა ტრადიციულად ითვლება. იქ წყვილები ტოვებენ სასიყვარულო ბოქლომებს, როგორც პარიზში და ბევრ სხვა ცნობილ ხიდზე მთელ მსოფლიოში.
მოგზაურობა აუცილებელი არ არის. ეს შეიძლება იყოს 100 ვარდის თაიგული ან ყვავილის ფურცლებით გაკეთებული დიდი გული. კორეელებს უყვართ მეორე ნახევრის მიმართ ყურადღების გამოჩენა, ამასთან ნაზ გრძნობებს წლების განმავლობაში ინარჩუნებენ.
რომანტიკული ურთიერთობის სხვა თავისებურებები კორეაში
კორეაში 14 თებერვალი, შეყვარებულების დღე ძალიან უყვართ. ოღონდ დღესასწაულზე, ძირითადად, მამაკაცები იქცევენ ყურადღებას. გოგონებს შეუძლიათ გრძნობებში გამოხატვა დელიკატური გზით. გოგონები ამზადებენ შოკოლადის კანფეტებს და რჩეულს ჩუქნიან. თავის მხრივ, მამაკაცები ელიან 14 მარტს, რომელსაც უწოდებენ თეთრ დღეს.
თეთრ დღეს კაცები ცდილობენ აირჩიონ რაიმე თეთრი. ეს შეიძლება იყოს შოკოლადი, ფუმფულა დათვი ან ქვედა საცვალი. სხვათა შორის, მხოლოდ ამ დღეს შეიძლება ქვედა საცვლის ჩუქება, სხვა დროს (განსაკუთრებით, ურთიერთობის საწყის ეტაპზე) ცუდ მანერად ითვლება.
კორეაში მშობლების გაცნობა ცალკე ნაწილია. ეს არის შეხვედრა ჩაიზე ან ოჯახურ ქეიფზე. ყველაფერი ფორმალურად კეთდება, როგორც სამუშაო ინტერვიუ. რჩეულები ცდილობენ მეორე ნახევრის მშობლებს თავი მოაწონონ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ურთიერთობას საფრთხე შეიძლება შეექმნას.
რამდენად უჩვეულო და საოცარი შეიძლება იყოს სხვა კულტურები, ასე არ არის? თუ სამხრეთ კორეელების ცხოვრებას დავაკვირდებით, ასეთ ტრადიციებს თავისი ლოგიკა აქვს. რა თქმა უნდა, ჩვენს დროში ცხოვრობს ბევრი ახალგაზრდა წყვილი, რომლებიც ერთმანეთს ხვდებიან და შვილსაც აჩენენ ქორწილამდე. თუმცა ძველ დროში ეს მკაცრად აკრძალული იყო.
