გასახდომად, საჭიროა მეტი იმოძრაოთ და ნაკლები ჭამოთ – ეს ყველასათვის ცნობილი აქსიომაა. თუმცა, ამერიკელი მეცნიერების ახალი აღმოჩენა მას უარყოფს – ჭარბი წონა, ეს ზედმეტი ჭამის პრობლემაა. მაგალითად, ტომის ბავშვები, ტყეში მაცხოვრებელი ამორძალები, იმდენივე ენერგიას ხარჯავენ, რამდენსაც ქალაქები ბავშვები. ამას იმაზე გავყავართ, თუ როგორაა მოწყობილი მეტაბოლისტური პროცესები ჩვენს ორგანიზმში.
-“ჩვენ ხშირად ვვარაუდობთ, რომ ცხოვრების მჯდომარე წესი, როლის გამოც ყოველდღიურად ძალიან მცირე ენერგიას ვხარჯავთ, ძირითადი ფაქტორია, რომელიც საფუძვლად უდევს აშშ-სა და სხვა ქვეყნებში სიმსუქნის მაჩვენებლების ზრდას.” – თქვა ფილოსოფიის დოქტორმა, ანთროპოლოგიის კათედრის დოცენტმა სამუელ ურლახერმა. – “ჩვენი კვლევის შედეგები უარყოფს ამ წარმოდგენას. ჩვენ გაჩვენებთ, რომ ფიზიკურად აქტიური ცხოვრების წესისა და ქრონიკული იმუნოლოგიური პრობლემების მქონე ამაზონელი ბავშვები, რეალურად, არ წვავენ იმაზე მეტ კალორიას, ვიდრე უფრო მჯდომარე ბავშვები, რომლებიც აქ, აშშ-ში ცხოვრობენ.”
იმის გასარკვევად, თუ როგორ ხარჯავენ ბავშვები კალორიებს, ურლახერმა და მისმა კოლეგებმა მოაგროვეს ენერგეტიკის მონაცემები 44 ბავშვ-შუარ-ფურაჟირში (5-12 წლამდე ასაკის) და შეადარეს ისინი აშშ-სა და დიდი ბრიტანეთის განვითარებული ქვეყნების ბავშვებს.
მაღაზიებსა და შრომის შემამსუბუქებელ ტექნოლოგიებზე წვდომის სირთულის გამო, ამაზონელები, ძირითადად, ცხოვრების ნატურალურ წესს მისდევენ – ნადირობა, თევზაობა, საკვების ძებნა და წვრილი მებაღეობა. ენერგოდანახარჯების გასაზომავად, მკვლევარებმა გამოიყენეს იზოტოპებზე დაკვირვებისა და რესპირომეტრიის ოქროს სტანდარტები.
შედეგები: მიუხედავად ცხოვრების წესებსა და ენერგიის გადანაწილებებს შორის არსებული განსხვავებების მიუხედავად, იმ კალორიების საერთო რაოდენობა რომლებსაც ბავშვი-შუარები ყოველდღე ხარჯავენ, არ განსხვავდება აშშ-სა და დიდი ბრიტანეთის ბავშვების მიერ დახარჯული კალორიების რაოდენობისგან. ანუ, როცა ორგანიზმი ბევრ ენერგიას ხარჯავს სპორტის დროს, იგი “ზოგავს” სხვა პროცესებზე.
რატომ არ გვეხმარება სპორტი გახდომაში?
-“ენერგიის დანახარჯებს შორის ასეთი მსგავსება გვაფიქრებინებს, რომ ადამიანის ორგანიზმს შეუძლია მოქნილად დააბალანსოს ენერგეტიკული მარაგები სხვადასხვა კონტექსტში.” – ამატებს ურლახერი. -“საბოლოო ჯამში, ძალიან ბევრი საკვები, და არა ძალიან ცოტა სპორტი, შეიძლება იყოს წონაში ხანგრძლივი მატებისა და კვების გლობალური ცვლილებების მიზეზი, რომელიც, ხშირად, ბავშვობაში იწყება.”
